Όσο κι αν θέλεις να κρυφτείς
να κρύψεις όσα πιο πολλά μπορείς
αυτά που σ έχουνε πληγώσει
μία σου λέξη αν θα πεις
ο απέναντι σου θα το νιώσει.
Δεν κρύβεται ποτέ η ψυχή
δεν προσποιείται δεν αλλάζει
πληγώνεται με μια ματιά
και κάθε πόνος την τρομάζει.
Μ ένα χαμόγελο ξεχνά
πληγώνεται με κάθε πίκρα
και όσος χρόνος κι αν περνά
όλο στα ίδια τριγυρνά
στου πόνου πιάνεται τα δίχτυα.
Δεν η μπορεί ν απαλλαγεί
νιώθει σαν μέσα στο κλουβί
όσο και αν το προσπαθεί
το δρόμο μόνη θα διαβεί.
Νύχτα που πέρασες κι απόψε
ξάγρυπνη μ άφησες και πάλι
πόσα δεν έφερες στον νου μου
τ ακούμπησες στο προσκεφάλι.
να κρύψεις όσα πιο πολλά μπορείς
αυτά που σ έχουνε πληγώσει
μία σου λέξη αν θα πεις
ο απέναντι σου θα το νιώσει.
Δεν κρύβεται ποτέ η ψυχή
δεν προσποιείται δεν αλλάζει
πληγώνεται με μια ματιά
και κάθε πόνος την τρομάζει.
Μ ένα χαμόγελο ξεχνά
πληγώνεται με κάθε πίκρα
και όσος χρόνος κι αν περνά
όλο στα ίδια τριγυρνά
στου πόνου πιάνεται τα δίχτυα.
Δεν η μπορεί ν απαλλαγεί
νιώθει σαν μέσα στο κλουβί
όσο και αν το προσπαθεί
το δρόμο μόνη θα διαβεί.
Νύχτα που πέρασες κι απόψε
ξάγρυπνη μ άφησες και πάλι
πόσα δεν έφερες στον νου μου
τ ακούμπησες στο προσκεφάλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου