Δευτέρα 20 Ιουνίου 2016

ΓΡΑΜΜΑ ΜΙΑΣ ΜΑΝΑΣ

Πόσα θέλω να σου πω
μα δεν τολμώ ν ανοίξω τα χείλη.
Φράζει ένας κόμπος τον ήχο
και η φωνή μου πνίγεται.
πριν ξεκινήσει να βγει.
Απλός θεατής στο έργο της ζωής σου.
Δύσκολος ο δρόμος σου
και συ περπατάς περπατάς ασταμάτητα.
και γω  πονώ συνεχώς βλέποντας σε.
 Πόσα εμπόδια προσπερνάς
με την κούραση ζωγραφισμένη
στο πρόσωπό σου.
Δεν έχω τρόπο να σε βοηθήσω.
Μόνο μερόνυχτα προσεύχομαι για σένα.
Φυλακίζω τα δάκρυά μου για να μην τα δεις.
Κάποιες φορές ένα χαμόγελο
πάει να φωτίσει το πρόσωπό σου
μα μένει στα μισάνοιχτα χείλη.
Ο σταυρός σου πολύ βαρείς
πόσο να τον αντέξεις ακόμη.

  • Ρωτάω μα απάντηση δεν παίρνω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου