ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ

Ένα αγκάθι τρύπησε την καρδιά μου.
Πόνεσα. Από χέρι που αγάπησα την πλήγωσε.
Και τώρα που η πληγή αιμορραγεί
δε βρίσκω χέρι να τη γιάνει.
Σαν γέρικο κλαδί σπασμένο στον κόσμο της σιωπής
νιώθω το σώμα μου να γέρνει αβοήθητο.
Η φλόγα της επανάστασης έσβησε
και τα κεριά της ψυχής μου λιωμένα.
Όνειρα δε βρήκαν ουρανό να πετάξουν
Κι εγώ ένα μικρό πουλί που βγήκα απ τη φωλιά μου
κάθισα σε ψηλό κλαδί και μάτωσε η καρδιά μου.
Είδα τον κόσμο αλλιώτικο απ ότι φανταζόμουν
μόνο το ψέμα έβλεπα αλήθεια ονειρευόμουν.
Σαν το νεράκι της πηγής σαν τη δροσιά τ αγέρα
σαν γλυκοχάραμα αυγής βασίλεμα της μέρας
έτσι όλα τα γεύτηκα σε μια στιγμή στο χρόνο
σαν να τα ονειρεύτηκα σε μία νύχτα μόνο..