ΕΝΑ ΦΥΛΑΡΑΚΙ

Ένα φυλλαράκι μοναξιάς
ακούμπησε στην καρδιά μου απόψε
η σιωπή φίλησε το μεταξένιο
μαξιλάρι της σιωπής.
Άκουσα τους χτύπους της καρδιάς σου.
η φωνή σου πλήγωνε τα σύννεφα.
κι έβαζε ουρές στα όνειρά μου.
Ήσουν απέναντί μου και σε κοίταζα.
Τα μάτια σου ζωγράφιζαν
γαλαξίες στο σκοτάδι.
Σμίλευα με τη γλώσσα μου τ όνομά σου.
Να το προφέρω προσπαθούσα.
Μέσα στ αχνόραμα της νύχτας,
το αντιφέγγισμα των αστεριών
μετέβαλε τη γη σε λουλουδένιους κάμπους.
Άνθισαν στα στήθη μου
μύρια λουλούδια αγάπης.
Θα σου τραγουδώ τις ώρες τηε σιωπής
όπως απόψε που αγκαλιάζει το είναι μου.