ΚΡΙΜΑ

Κρίμα που ήρθες κι έφυγες
σαν να ήσουνα αγέρας
και δεν εγεύτικες ποτέ
ετούτη τη ζωή.
Ήτανε τόσο σύντομο
το χάραμα της μέρας
ύστερα το σκοτάδι το βαθύ.
Κι αν η μικρή αναλαμπή
που σ έφερε στο κόσμο
μιας στάλας γεύση σ άφησε
πικρή η και γλυκιά,
εκεί ψηλά που βρίσκεσαι
ένα σημάδι δος μου
πως είναι η ψυχούλα σου
αν όλα είναι καλά.
Για να μπορέσω και εγώ
λίγο να ησυχάσω
και η δική μου η ψυχή
να αναπαυθεί.
Να ξέρω πως αν κάποτε
κοντά σου θε να φτάσω
το τέλος μου εδώ στη γη
εκεί θα είναι η αρχή.