ΕΝΑ ΦΥΛΛΑΡΑΚΙ

Ένα φυλλαράκι μοναξιάς
ακούμπησε στην καρδιά μου απόψε
Η σιωπή φίλησε το μεταξένιο μαξιλάρι
της  ψυχής σου.
Άκουσα τους κ τύπους της  καρδιάς σου
Η φωνή σου πλήγωνε τα σύννεφα
κι έβαζε ουρές στα όνειρα μου.
Ήσουν απέναντι μου και σε  κοίταζα
Τα μάτια σου ζωγράφιζαν
γαλαξίες στό σκοτάδι
Σμίλευα με τη γλώσσα μου τ όνομα σου
Να το προφέρω προσπαθούσα.
Μέσα στ αχνόραμα της νύχτας
το αντιφέγγισμα των αστεριών
μετέβαλε τη γη σε λουλουδένιους κάμπους.
Άνθησαν στα στήθη μου
μύρια λουλούδια αγάπης΄
Θα σου τραγουδώ τις ώρες της σιωπής
απόψε που αγκαλιάζει το είναι μου.