΄ΞΕΧΑΣΜΕΝΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ

Προσπάθησα να σε βρω
σε κείνο το ξεχασμένο μονοπάτι
σέ κείνα τα ηλιοβασιλέματα
τ απόβραδα του στοχασμού΄
Καθώς κοίταζα τα τρομαγμένα σύννεφα
να διαλύονται από τις ριπές του αέρα΄
Εκεί στο ονειροπόλημα του νου
σ έβλεπα να μου χαμογελάς
κι ο ήλιος που κατέβαινε στη δύση
χρύσωνε την φανταστική εικόνα σου΄
Όταν πιστεύεις πολλά δεν υπάρχει λάθος
είναι η αυταπάτη΄
Πολλές φορές την προτιμούμε
από την οδυνηρή πραγματικότητα΄
Όταν ο νους ξεστρατίσει γυρνώντας πίσω
θαναι  καλύτερα να τον συνοδεύουν οι αυταπάτες.΄
Του μέλλοντος και του παρόντος η οδύνη
θα ναι λιγότερη της αποτυχημένης
πορείας του λογισμού΄Μη σε τρομάζει
το βάθος του δρόμου΄
Καθώς περπατάς κοίτα το ηλιοβασίλεμα
και κει απέθεσε τις αναμνήσεις σου
μετατρέποντας της σε εικόνες
ενός πανέμορφου δειλινού