ΜΗ ΜΕ ΞΕΧΝΑΣ

Μη με ξεχνάς την ώρα των γηρατειών
Μη με ξεχνάς όταν η δύναμη μ αφήνει
αιώνια όνειρα με κυκλώνουν και με σφύγγουν
κι αυτό το άγγιγμα είναι πόνος του μυαλού.
Μία άχρονη στιγμή οδυνηρά παρούσα
Έτρεξε η ζωή
χωρίς να προλάβω να δω τον ίσκιο της
κι έκλεισε ο κύκλος της χωρίς ανάσα.
Το αδύνατο ορθώνεται μπροστά μου
ωστόσο νοιώθω την οσμή της ζωής.
Νοιώθω πως χάνομαι μέσα στην άβυσσο
της δικής μου σιωπής
Νιώθω την οσμή καμένου αστεριού
Κινείται στο μυστικό ρυθμό του σύμπαντος
διαλύεται σαν μια σταγόνα σκοταδιού
σ ένα ποτήρι φως.