ΗΤΑΝΕ ΜΑΗΣ

Ήτανε Μάης που σε γνώρισα καλή μου
άνθησε η αγάπη σαν λουλούδι στη καρδιά
και μοσχοβόλησε απ τ άρωμα η ψυχή μου
ήταν ο έρωτας που μ άγγιξε βαθιά.

Ένοιωσα τότε μια μεγάλη επιθυμία
να  σ αγκαλιάσω και δυο λόγια να σου πω
για μένα τίποτα δεν έχει πια αξία
παρά εσύ και πόσο αλήθεια σ αγαπώ .

Άδολη ήταν η αγάπη μου για σένα
μ αρκούσε μόνο να σε βλέπω σιωπηλά
Παρακαλούσα μοναχά για ένα σου βλέμμα
ήθελα λίγα και δε ζήτησα πολλά.

Λίγη δροσιά από τα χείλη σου να πάρω
ένα χαμόγελο απ το στόμα το γλυκό
από τα μάτια σου τον φωτεινό σου φάρο
μέσα στη νύχτα να με φέγγη μη χαθώ.

Κι απ των μαλλιών σου το ολόξανθο μετάξι
π ανέμιζε τ αγέρα η πνοή
μες στη καρδιά μου μια εικόνα έχω φτιάξει
πολύτιμη από σένα ακριβή.

Την έχω πάντα κρεμασμένη σε μια άκρη
σαν φυλαχτό μου στη καρδιά σε μια γωνιά
και λαμπυρίζει μες στα μάτια μου το δάκρυ
όταν θυμάμαι εκείνη την πρωτομαγιά.