ΣΑΝ ΑΝΕΜΟΣ

Ε πέρασες σαν άνεμος
σφοδρός απ τη ζωή μου
σκορπίζοντας ότι έβρισκες
μέσα από τη ψυχή μου
.άφησες ένα έρημο
ένα κενό τοπίο
όπου το δέρνουν άνεμοι
η παγωνιά το κρύο.


Δίχως φωτιά δίχως νερό 
τα χείλη μου να βρέξω
πόσο σε τόση ερημιά
ακόμη θα αντέξω.
Κουράγιο κάνω υπομονή
μήπως ξανά αποκτήσω
απ όσα πήρες τα μισά
θα μούφταναν να ζήσω.