ΩΡΕΣ ΠΕΡΙΣΥΛΟΓΗΣ

Σταμάτησα να ξεφυλλίζω τις αναμνήσεις.
Όταν η ψυχή δεν έχει χαρακιές
δεν βρίσκει δρόμο να τρέξει ο καημός.
Ένα άδειο σπίτι δε φτάνει μόνο
μια ανθοδέσμη να το στολίσει.
Τι να την κάνω την ελευθερία μου
όταν δεν έχω κάποιον να την διεκδικεί.
Έχει χαθεί το ποδοβολητό της νιότης
Μέσα μου σέρνω όλη την ερημιά του κόσμου.

--
------------------------------------
Φοβάμαι τις ομιλούσες σιωπές.
Μέσα τους κρύβουν τον κόσμο όλον.
Το μέλλον μας είναι αδύνατον
να το αγναντέψουμε.
Θολά παραπετάσματα της μοίρας
το κρύβουν από τα μάτια μας.
Και μεις τυφλά βαδίζουμε
κρατώντας μας από το χέρι η τύχη.
Η ευτυχία χώνεται λαθραία μες τις μέρες μας
για να εξαφανισθεί με τον ίδιο τρόπο.

--------------------------------------
Στις χαρακιές της ψυχής μου
τρέχει ο καημός σου.
βγάλε από μέσα σου
τα μουχλιασμένα όνειρα
κι άπλωσε τα στον ήλιο.

------------------------
Που να ακουμπήσουμε την ευτυχία μας
που να ακουμπήσουμε τη χαρά μας.
Η ψυχή έχει κλειδωμένα μπαούλα
γεμάτα ξένα μυστικά.