Η ΜΙΚΡΗ ΜΑΛΟΥ

Στην άκρη του αιγιαλού
κάθεται η μικρή Μαλλού
και κρυφοαναστενάζει,
κι η νοσταλγία της καρδιάς
στο αστροφέγγι της βραδιάς
τα δάκρυα της στάζει.

Και συλλογιέται ένα  ένα φιλί
αγνό και τρυφερό πολύ
που νιός της είχε δώσει.
Στην άκρη του αιγιαλού
κάποιο βραδάκι που η Μαλλού
τον είχε ανταμώσει.

Τώρα θλιμμένη η Μαλλού
στην άκρη του αιγιαλού
τον καρτερεί τι κρίμα .......
κι ακούει τους χτύπους της καρδιάς
στην ησυχία της βραδιάς
μαζί με τ άγριο κύμα.