ΣΚΕΨΕΙΣ

Τις άτακτες τις σκέψεις αιχμαλώτισα
αναβόσβηναν στα μάτια μου απρόσκλητες
πηδώντας και χορεύοντας από το χθες στο σήμερα.
Το χθες κρατώντας τα κομμάτια μου στα χέρια του.
Φαντάσματα έμοιαζαν στο σήμερα.
Κι απ των ματιών μου τα παράθυρα
ψιχάλες έβρεχαν την ξηραμένη γη.
Και κείνη ρούφαγε την άρμη της ψυχής μου.


--------------------------------------
Μπερδεύτηκε στα κλώνια της λεύκας
το φεγγάρι.
Χαμογελώντας άκουγε τα μυστικά της
τα ψιθύριζε στα σύννεφα
κι εκείνα είχαν τυλιχθεί
στο λαιμό της νύχτας.
Έχασαν το δρόμο τους τ αστέρια
έπεφταν σαν πουλιά.
Σβήναν στην απεραντοσύνη.
Δυο μάτια φορτωμένα βροχή
τα κοιτούσαν με απορία.