ΙΡΙΔΑ

Κρυμμένο καρδιοχτύπι
στης θάλασσας τη λύπη
η συννεφιά του πόνου
σ έκανε να φαντάζει
βροντή και αστραπή.
Μα μέσα στου πελάγου
τη μοναξιά του χρόνου
ανάμνηση είσαι μόνο
από μιά νεροποντή.

Δυό βήματα πιό πέρα
άνοιξε πάλι η μέρα
μ ένα ουράνιο τόξο
λούστηκε ο ουρανός.
Ελπίδα έχει φέρει
της ίριδας το χρώμα.
Κι από της γης το χώμα
ξεπρόβαλε ο ανθός.