Δευτέρα 18 Ιουνίου 2012

ΜΗ

Μη τρέξεις πίσω απ τη σκιά μου
είναι αργά για να μ ακολουθείς.
Μη σκιάζεσαι μη φοβηθείς
συνήθισα στη μοναξιά μου.
Χρόνια με κείνη περπατούσα
συντρόφισσα αχώριστη πιστή
στεκότανε κοντά μου σιωπηλή
κι όταν καμιά φορά παραπατούσα.

Κι έτσι τώρα σε χαιρετώ.
Όχι όπως στέλνει χαιρετισμούς ο κόσμος
αλλά με βαθιά εκτίμηση
και με την προσευχή
για σένα και για πάντα.
Η μέρα ανοίγει και οι σκιές χάνονται.
Ακόμη σου εύχομαι να μην πληγωθείς ποτέ.
Αυτός που δεν πληγώθηκε ποτέ
αυτός περιγελάει το θάνατο.
Είθε να χαμογελάσουν οι ουρανοί
χείλη που είστε οι πύλες της ανάσας
σταλάξτε ένα χαμόγελο στην καρδιά του.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου