ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΜΑΡΤΗΣ

Βαριά τα σύννεφα περνούν
τον ουρανό σκεπάζουν.
Κρύβουν τον ήλιο το πρωί
το βράδυ το φεγγάρι.
Χάραξε η μέρα δίχως φως
έσβησε το λυχνάρι.
Σε λίγο έπιασε βροχή
ο αγέρας δυναμώνει
η θάλασσα φουρτούνιασε
η θύελλα σιμώνει.
Τα κύματα θεριέψανε
καράβια κινδυνεύουν
τα χιόνια πάνω στα βουνά
ζούνε και βασιλεύουν.
Κι ας είναι Μάρτης τι μ αυτό
η άνοιξη κι ας ήρθε
κι αν το μπουμπούκι στο κλαδί
δειλά δειλά κι αν βγήκε
ακόμη δεν ξεθύμανε
το μένος του Χειμώνα
γι αυτό τον Μάη διάλεξε
ν ανθίζει η Ανεμώνα.