Πέμπτη 21 Ιουνίου 2012

ΚΡΙΜΑ

Κρίμα που στήριξα σε σένα την ελπίδα
Κρίμα που νόμιζα αλλάξαν οι καιροί
Κρίμα που πίστεψα πως γύρισα σελίδα.
Κρίμα φαντάστηκα πως θ άλλαζε η ζωή.

Κρίμα που κοίταξα ψηλά και ποιο ψηλά ακόμα
Πίστεψα πως τ αδύνατο θα γίνει δυνατό.
Και έβαψα τα όνειρα με χρώμα
είπα πως βρήκα τον χαμένο μου εαυτό.

Κρίμα που πίστεψα στο θαύμα έστω για λίγο
κι ένοιωσα αλλιώτικα ο κόσμος να φαντάζει
Κρίμα σαν το παράθυρο ανοίγω
έξω ο κόσμος με τρομάζει

Κρίμα πόσο γελάστηκα αχ πόσο
Ξόδεψα το απόθεμα μου
Κρίμα που είπα να σου δώσω
να μοιραστώ το όραμα μου.

Κρίμα που έχασα και κείνο
που κράταγα καλά κριμένο
ένα κομμάτι απ την καρδιά μου
Κρίμα κι αυτό πήγε χαμένο

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου