ΤΟ ΣΠΟΥΡΓΙΤΙ

Μικρό σπουργίτι παγωμένο
ήρθες στη πόρτα μου μπροστά
κακόμοιρο ήσουν πεινασμένο
είχες τα μάτια σου κλειστά.


Απ το παράθυρο σε είδα
έτρεξα ευθύς να σου ανοίξω
ψίχουλα λίγα να σου ρίξω
αγάπη σου έδωσα φροντίδα. 


Ξεθάρεψες κι ήρθες κοντά μου
την πείνα σου για να χορτάσεις
δίχως το φόβο στη καρδιά σου
τη λευτεριά σου μήπως χάσεις.


Αφαίθηκες μ εμπιστοσύνη
και γω απαλά να σου αγγίζω
και με χαρά να σε ταΐζω
τα μάτια σου μ ευγνωμοσύνη
με κοίταζαν την ώρα εκείνη.