Η ΣΥΓΓΝΩΜΗ

Πόσα έχασες με λύπη μου στο λέω
σαν σκέπτομαι το βιαστικό σου αντίο
πόσες φορές μέσα μου σιγοκλαίω
για όσα χάσαμε απ τη ζωή κι οι δύο.

Δεν πρόφτασες συγγνώμη να ζητήσεις
απ όσους σε αγάπησαν στ αλήθεια
κρυφό καημό τους φύτεψες στα στήθια
την περηφάνια σου δεν μπόρεσες να σβήσεις.

Όσο κι αν κάνω πως ξεχνώ τα περασμένα
καυτό μολύβι πληγώνει την καρδιά μου
στιγμή δε φεύγει ο νους μου από σένα
είν ο χαμός σου η καταδίκη η δικιά μου.

Γιατί κι εγώ μετάνιωσα για κείνα
όπου δεν μπόρεσα ποτέ να σου μιλήσω
κι είχα πολλά μες τη καρδιά τι κρίμα
συγγνώμη έπρεπε κι εγώ να σου ζητήσω.